و اگر خداوند روزی بندگانش را فراوان گرداند

سوره فصلت آیه ۵۱:

وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِیضٍ ﴿۵۱﴾

و چون انسان را نعمت بخشیم روى برتابد و خود را کنار کشد و چون آسیبى بدو رسد دست به دعاى فراوان بردارد (۵۱)

سوره زمر آیه ۸:

بعضی انسان‌ها وقتی گیر می‌کنند، دعا می‌کنند. اما همین که مشکلشان را حل می‌کنیم همه چیز را فراموش می‌کنند . « وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنیباً إِلَیْهِ ثُمَّ إِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِیَ ما کانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَلیلاً إِنَّکَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ» ﴿۸﴾

و چون به انسان رنجى رسد پروردگارش را -انابت کنان میخواند، سپس چون نعمتى از سوى خویش به او ارزانى دارد، فراموش میکند که پیشتر چه دعایى به درگاه او داشت، و براى خداوند همتایانى قائل میشود که [دیگران را هم‏] از راه او گمراه سازد، بگو با کفر خویش اندکى [از زندگانى‏] بهره‏ مند شو که [سرانجام‏] تو از دوزخیانى‏ (۸)

تفسیر:

همین که نعمتی را به او دادیم « نَسِیَ » نسیان ، فراموش می‌کند . « ما کانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ » خدا را فراموش می‌کند . بعد هم می‌گوید : کار ، کار خدا نبود . این مدیریت من بود . کارخانه بود . آمپول بود . این قرص ، من را خوب کرد. وام آبروی من را حفظ کرد..

سوره الشوری آیه 27:

وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ وَلَکِن یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ ﴿۲۷﴾

و اگر خدا روزی بندگانش را فراوان گرداند در روی زمین ظلم و عصیان بسیار کنند لیکن روزی خلق را به اندازه ای که بخواهد نازل می گرداند زیرا او (بر احوال بندگانش) آگاه و بصیر است. (۲۷)